Deze gestoorde band mixt punk, balkan, ska, rai, en dub in een explosieve cocktail. De comeback van Les Négresses Vertes viert hun dertigste verjaardag en hoe! Ze speelden in 1990 op Sfinks en zijn nu 29 jaar later terug: volle gas en absolute waanzin!
“…warme nostalgie én een heet feestje. Na de laatste noot lag zowat iedereen gesmolten op de vloer. De kuisploeg zal werk hebben.”**** – De Standaard
De Franse band werd opgericht in 1987 door een groep vrienden waarvan de meesten nog nooit hun instrument gespeeld hadden. Hun naam hebben ze te danken aan één van de scheldwoorden die naar hun hoofd geslingerd werd tijdens hun eerste concert. (‘groene negers’ naar de kitsch kunst van autodidact Vladimir Tretchikoff).
Hun eerste nummer was het punk protest ‘200 Ans D’Hypocrisie’ naar aanleiding van 200 jaar Franse revolutie. Toen in 1989 hun debuut en intussen legendarisch geworden plaat ‘Mlah’ verscheen was het meteen duidelijk dat deze groep muzikanten zich in geen hokje liet duwen. Les Négresses Vertes overgiet post-punk met vleugjes andere muziekgenres in een unieke en energetische stijl (nummers als ‘Voilà l’Ete’, ‘Zobi La Mouche’, ‘C’est Pas la Mer à Boire’, ‘Face à la Mer’ (later geremixt door Massive Attack) en ‘Sous le Soleil de Bodega’). Na de dood van wilde frontzanger Helno ging de band meer richting dub en ambient.
Tweet